Πέμπτη 3 Απριλίου 2014

From Cadet To Captain:

A deck officer’s journey from cadet to captain is an extremely interesting one. Years of training and hard work makes a deck officer worthy to become a responsible captain of the ship.
This 100 pages ebook describes the journey of a deck officer through various professional stages of his life, explaining important duties at each stage, providing practical tips and enumerating the requirements which would help him in running the ship and its operations smoothly through international waters.
Written by a very experienced deck officer, the ebook offers a general overview of a deck officer’s professional journey right from the training institutes to becoming the captain of a ship.

.Chief Officer and author, Abhishek Bhanawat has worked on different types of tankers and has several years of on board experience. He specializes in Crude Oil and Product Tankers. He is extremely passionate about his work and loves to sail. He has also written ebooks on Tanker and Cargo Operations.

Τρίτη 1 Απριλίου 2014

VOYAGE: NEW ORLEANS - PANAMA CANAL

Η φόρτωση ξεκίνησε στις 20 Ιουλίου και στις 22 το απόγευμα το καράβι ήταν έτοιμο να φύγει με 49.000 τόννους καλαμπόκι φορτωμένους στα 5 αμπάρια του.
Στις 10 το βράδυ της ίδιας μέρας είχαμε αφήσει πίσω μας το South West Pass δηλαδή, μια από τις εκβολές του Μισσισσιππή και την Νέα Ορλεάνη.
Τι έμεινε απ' αυτό το λιμάνι;
Για μας τους παλιούς που έχουμε έρθει εδώ καμιά δεκαπενταριά φορές μέχρι τώρα δεν έμεινε τίποτα.
Άλλωστε τα τελευταία χρόνια είναι τόσο γρήγορες οι φορτοεκφορτώσεις που δεν προλαβαίνεις να πάρεις ανάσα.
Αλλά περνώντας με το καράβι μπροστά από την όμορφη πόλη ήρθε στο νου μου η αξέχαστη βραδιά που πέρασα με την γυναίκα μου πριν από χρόνια στην Μπούρμπον Στριτ, τη Μέκκα της ΤΖΑΖ, το όμορφο δείπνο σ' ένα πολυτελές εστιατόριο και τον καφέ που απολαύσαμε στην κορυφή ενός ουρανοξύστη.
Παρ' όλ' αυτά κάτι λίγα μπορώ να σχολιάσω για το σήμερα.
Τα πλοία γενικά απότελούν στις φτωχές χώρες, για τους ανθρώπους που η εργασία τους έχουν σχέση με αυτά, όπως ατζέντηδες, λιμενεργάτες, τροφοδότες, επιθεωρητές κλπ, ένα τρόπο για να εξοικονομήσουν κάποια μικρά οφέλη ο καθένας για λογαριασμό του, όπως τσιγάρα, ποτά, φαγητά κλπ, τα οποία άλλοτε ζητούν ευγενικά και άλλες φορές τα απαιτούν.
Αυτά συνέβαιναν και συμβαίνουν σε χώρες όπως η Αίγυπτος και γενικότερα στις Αραβικές χώρες, την Ινδία, την Κίνα, στις χώρες της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής, της Ανατολικής Ευρώπης κλπ.
Δηλαδή όπου υπάρχει φτώχια.
Δεν συμβαίνει ποτέ στην Αυστραλία, στην Γερμανία, στην Ολλανδία στο Βέλγιο, στην Ιαπωνία. Μάλιστα η Ιαπωνία είναι η μόνη χώρα στην οποία όχι μόνο δεν έδωσα τίποτα αλλά μου πρόσέφεραν και δώρο.
Δεν συνέβαινε ούτε στις Η.Π.Α., μέχρι σήμερα.
Αυτή τη φορά όμως όσοι ανέβηκαν στο πλοίο ζητούσαν και κάτι.
Σίγουρα δεν μπορεί να αποτελέσει βάση για σοβαρά συμπεράσματα αλλά «ΛΕΕΙ ΚΑΤΙ».
Λέει ότι η φτώχια στην Αμερική δεν είναι αμελητέα. Πάντα υπήρχε φτώχια σ' αυτή τη χώρα αλλά πρέπει να έχει αυξηθεί κατά πολύ τον τελευταίο καιρό.
Στις 21 του μηνός ανέβηκε στο πλοίο ένας τεχνικός, για να επισκευάσει το δορυφορικό τηλέφωνο IΝMARSAT-B. Είπαμε διάφορα και η κουβέντα κατέληξε στον τυφώνα ΚΑΤΡΙΝΑ. Τον ρώτησα αν έπαθε ζημιές το σπίτι του και μου απάντησε γελώντας ότι το σπίτι του ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ. Εδώ στο Αμερικάνικο Νότο (Τεξας, Λουιζιάνα, Μισσισσίππι, Αλαμπάμα) τα περισσότερα σπίτια είναι ξύλινα. Τον ξαναρώτησα αν είχε κάποια βοήθεια από την πολιτεία. Μου απάντησε πάλι γελώντας ότι πήρε επίδομα 200 δολάρια, για τα πρώτα έξοδα μετά το ΚΑΚΟ, και τίποτα παραπάνω. Τους ξέχασαν!
ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΊΖΕΙ..., ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ..., ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ..., αυτή η απάντηση !
Δυστυχώς αυτά συμβαίνουν και αλλού εκτός απ' την Ελλάδα!
Ο κόσμος δεν είναι ούτε το Μπέβερλυ Χιλλς, ούτε η Εκάλη και βράζει-βράζουμε όλοι στο ίδιο καζάνι τελικά.
Σήμερα το πλοίο βρίσκεται στη Καραϊβική θάλασσα περίπου μια μέρα μακριά από την διώρυγα του Παναμά.
Αύριο τέτοια ώρα θα είμαστε κάπου ανάμεσα στον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό ωκεανο.
Στο κέντρο του Παναμά, θα διασχίζουμε το κανάλι.

PANAMA CANAL.

Ο διάπλους
Μετά από 5 μέρες ταξίδι από την Νεα Ορλεάνη, το πλοίο στις 27 Ιουλίου το πρωΐ έφτασε στο Cristobal, το λιμάνι του Παναμά στην Καραϊβική θάλασσα το οποίο αποτελεί και την είσοδο των πλοίων στο κανάλι του Παναμά.
Αγκυροβολίσαμε περιμένοντας τη σειρά μας η οποία ήρθε για τις 2 το πρωΐ στις 28 του μηνός και η διέλευση του καναλιού ξεκίνησε.
Στις 3 το πρωΐ βρισκόμασταν ήδη στις πρώτες τρεις λεκάνες (Gatun locks) που είναι οι λεκάνες ανύψωσης και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε επίπεδα. Στις 5 και τέταρτο περνώντας από λεκάνη σε λεκάνη πιάσαμε τα 26,52 μέτρα ύψος και το επίπεδο της τεράστιας τεχνιτής λίμνης Gatun όπου το πλοίο αγκυροβόλισε στις 6 παρά τέταρτο περιμένοντας τα πλοία που είχαν αντίθετη κατεύθυνση προς τον Ατλαντικό.
Στις 12 και τέταρτο το μεσημέρι το πλοίο ξεκίνησε και πάλι με δικά του μέσα και υπό πλοήγηση την διέλευση της λίμνης Gatun και του καναλιού. Θα ταξίδευε έτσι μέχρι να φτάσει στην πλευρά του Ειρηνικού.
Γύρω στις 1 και μισή το μεσημέρι φτάσαμε στο σημείο που εκβάλει στο κανάλι ο τελείως άγνωστος σε μας ποταμός Chagres που όμως χωρίς αυτόν, τα νερά του αλλά και τις τροπικές βρόχες, αυτό το θαύμα που ονομάζεται Panama Canal και Gatun Lake δεν θα υπήρχε.
Το ποτάμι ξεκινάει κάπου απ' τα βουνά στο νότο και διαθέτει το τεχνιτό φράγμα Madden Dam το οποίο σχηματίζει μία άλλη λίμνη εκεί ψηλά την Madden Lake που βοηθάει το σύστημα σε περιόδους ξηρασίας. Λίγο πριν από το σημείο αυτό των εκβολών του ποταμού που ονομάζεται Gamboa ξεκινάει στην ουσία το κανάλι. Μέχρι εκείνο το σημείο ταξιδεύαμε στην λίμνη. Στις 4 το απόγευμα φτάσαμε στις λεκάνη Pedro Miguel όπου κατεβαίνοντας ένα επίπεδο το πλοίο
μπήκε σε μια σούπερ-μίνι λίμνη, την Miraflores που οριοθετείται από τις 2 λεκάνες Pedro Miguel και Miraflores, πριν μπεί στις τελευταίες δύο λεκάνες με το ίδιο όνομα (Miraflores) και βρεθεί πλέον στον Ειρηνικό Ωκεανό. Η τελευταία αυτή λεκάνη είναι πιο ψηλή από τις άλλες έχοντας προβλέψει και υπολογίσει, αυτός που τις σχεδίασε πριν 100 χρόνια, ακόμα και τις παλίρροιες του Ειρηνικού.
Η ώρα είναι 7 το βράδυ και το πλοίο βρίσκονταν πλέον στον Ειρηνικό. Πέρασε κάτω από την μεγάλη γέφυρα και αφήνοντας αριστερά την πρωτεύουσα Panama City, το λιμάνι της Balboa και αφού αγκυροβόλησε για λίγες ώρες για ανεφοδιασμό, ανοίχτηκε στον ωκεανό με προορισμό το λιμάνι Sendai της Ιαπωνίας όπου με τη βοήθεια του θεού θα φτάσουμε στις 23 Αυγούστου.
Καλό ταξίδι νάχουμε!

Και μέρικά σχόλια για τη διώρυγα.
Έχω περάσει αρκετές φορές το κανάλι του Παναμά.
Εντούτοις κάθε φορά αισθάνομαι το ίδιο δέος και θαυμασμό, για το τεράστιο αυτό έργο λες και είναι η πρώτη φορά.

Ένα έργο που δεν έγινε «χθές» αλλά πριν 96 χρόνια.
Δεν είναι εύκολο κάποιος να περιγράψει την κατασκευή. Πρέπει να το ζήσει.
Είναι ανεπανάληπτη, γιγάντια, οικολογική και ΤΟΣΟ «ΑΣΥΛΛΗΠΤΑ» ΑΠΛΗ.
Πόσο εύκολα μπορεί να συνυπάρξει η φύση και η τεχνολογία όταν υπάρχει βούληση!
Το έργο έχει γίνει ένα με τη φύση.
Το τοπίο εξαίσιο!
Δεν υπάρχουν αντλίες και αντλιοστάσια που γεμίζουν οι λεκάνες. Δεν υπάρχουν μηχανήματα γι' αυτή τη δουλειά.
Τα πάντα γίνονται με την βαρύτητα.
Το νερό που γεμίζει τις λεκάνες προέρχεται από τη λίμνη και χάνεται στον ωκεανό. Αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα, ο ποταμός Chagres να είναι καλά.
Οι ντιζελοκίνητες λοκομοτίβες, δηλαδή μηχανές τραίνων που βοηθούσαν τα πλοία παλαιότερα για να μπουν και να κρατήσουν καλή θέση μεσα στις λεκάνες, (ακόμα πιο παλιά ήταν ατμομηχανές), είναι πλέον ηλεκτρικές.
Οι μόνοι βρωμιάρηδες που υπάρχουν στο κανάλι είναι τα πλοία που το διαπλέουν και οι... θεριακλήδες καπνιστές.
Οι διαστάσεις των λεκανών, τα βυθίσματά τους αλλά και όλου του καναλιού είναι για σύχρονα, τεραστίων διαστάσεων, πλοία.
Τι τους ώθησε πριν 100 χρόνια να το κάνουν τόσο υπερβολικά μεγάλο για εκείνη την εποχή;
Πόσο μπροστά έβλεπαν εκείνοι οι άνθρωποι; 
Σήμερα, ή μάλλον εδώ και μερικά χρόνια, κατασκευάζεται ένα δεύτερο Panama Canal δίπλα στο ήδη υπάρχον.
Οι ανάγκες βλέπεις του διεθνούς εμπορίου!
Θα τελειώσει καθώς λένε το 2014, δηλαδή 100 μετά από την κατασκευή του υπάρχοντος.
Δεν ξέρω αν θα ταξιδεύω μέχρι τότε, αλλά ακόμα κι αν ταξιδεύω μπορεί να μην το φέρει η τύχη να το περάσω, αλλά πολύ θα ήθελα να δω αν σήμερα υπάρχουν μυαλά που θα μπορούσαν να ξεπεράσουν, τηρουμένων των αναλογιών, σε ιδέες, κατασκευαστικές προτάσεις και λύσεις το ήδη υπάρχον θαυμαστό έργο και τους εκπληκτικούς, εμπνευσμένους κατασκευαστές του.
Μήπως τελικά απλώς θα τους αντιγράψουν;
Παρακάτω παραθέτω το κείμενο στα Αγγλικά του τουριστικού φυλλαδίου πουδιανέμει στους τουρίστες και τους ναυτικούς το APC.