Ο διάπλους
Μετά από 5 μέρες ταξίδι από την Νεα Ορλεάνη, το πλοίο στις 27 Ιουλίου το πρωΐ έφτασε στο Cristobal, το λιμάνι του Παναμά στην Καραϊβική θάλασσα το οποίο αποτελεί και την είσοδο των πλοίων στο κανάλι του Παναμά.
Αγκυροβολίσαμε περιμένοντας τη σειρά μας η οποία ήρθε για τις 2 το πρωΐ στις 28 του μηνός και η διέλευση του καναλιού ξεκίνησε.
Στις 3 το πρωΐ βρισκόμασταν ήδη στις πρώτες τρεις λεκάνες (Gatun locks) που είναι οι λεκάνες ανύψωσης και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε επίπεδα. Στις 5 και τέταρτο περνώντας από λεκάνη σε λεκάνη πιάσαμε τα 26,52 μέτρα ύψος και το επίπεδο της τεράστιας τεχνιτής λίμνης Gatun όπου το πλοίο αγκυροβόλισε στις 6 παρά τέταρτο περιμένοντας τα πλοία που είχαν αντίθετη κατεύθυνση προς τον Ατλαντικό.
Στις 12 και τέταρτο το μεσημέρι το πλοίο ξεκίνησε και πάλι με δικά του μέσα και υπό πλοήγηση την διέλευση της λίμνης Gatun και του καναλιού. Θα ταξίδευε έτσι μέχρι να φτάσει στην πλευρά του Ειρηνικού.
Γύρω στις 1 και μισή το μεσημέρι φτάσαμε στο σημείο που εκβάλει στο κανάλι ο τελείως άγνωστος σε μας ποταμός Chagres που όμως χωρίς αυτόν, τα νερά του αλλά και τις τροπικές βρόχες, αυτό το θαύμα που ονομάζεται Panama Canal και Gatun Lake δεν θα υπήρχε.
Το ποτάμι ξεκινάει κάπου απ' τα βουνά στο νότο και διαθέτει το τεχνιτό φράγμα Madden Dam το οποίο σχηματίζει μία άλλη λίμνη εκεί ψηλά την Madden Lake που βοηθάει το σύστημα σε περιόδους ξηρασίας. Λίγο πριν από το σημείο αυτό των εκβολών του ποταμού που ονομάζεται Gamboa ξεκινάει στην ουσία το κανάλι. Μέχρι εκείνο το σημείο ταξιδεύαμε στην λίμνη. Στις 4 το απόγευμα φτάσαμε στις λεκάνη Pedro Miguel όπου κατεβαίνοντας ένα επίπεδο το πλοίο
μπήκε σε μια σούπερ-μίνι λίμνη, την Miraflores που οριοθετείται από τις 2 λεκάνες Pedro Miguel και Miraflores, πριν μπεί στις τελευταίες δύο λεκάνες με το ίδιο όνομα (Miraflores) και βρεθεί πλέον στον Ειρηνικό Ωκεανό. Η τελευταία αυτή λεκάνη είναι πιο ψηλή από τις άλλες έχοντας προβλέψει και υπολογίσει, αυτός που τις σχεδίασε πριν 100 χρόνια, ακόμα και τις παλίρροιες του Ειρηνικού.
Η ώρα είναι 7 το βράδυ και το πλοίο βρίσκονταν πλέον στον Ειρηνικό. Πέρασε κάτω από την μεγάλη γέφυρα και αφήνοντας αριστερά την πρωτεύουσα Panama City, το λιμάνι της Balboa και αφού αγκυροβόλησε για λίγες ώρες για ανεφοδιασμό, ανοίχτηκε στον ωκεανό με προορισμό το λιμάνι Sendai της Ιαπωνίας όπου με τη βοήθεια του θεού θα φτάσουμε στις 23 Αυγούστου.
Καλό ταξίδι νάχουμε!
Και μέρικά σχόλια για τη διώρυγα.
Μετά από 5 μέρες ταξίδι από την Νεα Ορλεάνη, το πλοίο στις 27 Ιουλίου το πρωΐ έφτασε στο Cristobal, το λιμάνι του Παναμά στην Καραϊβική θάλασσα το οποίο αποτελεί και την είσοδο των πλοίων στο κανάλι του Παναμά.
Αγκυροβολίσαμε περιμένοντας τη σειρά μας η οποία ήρθε για τις 2 το πρωΐ στις 28 του μηνός και η διέλευση του καναλιού ξεκίνησε.
Στις 3 το πρωΐ βρισκόμασταν ήδη στις πρώτες τρεις λεκάνες (Gatun locks) που είναι οι λεκάνες ανύψωσης και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε επίπεδα. Στις 5 και τέταρτο περνώντας από λεκάνη σε λεκάνη πιάσαμε τα 26,52 μέτρα ύψος και το επίπεδο της τεράστιας τεχνιτής λίμνης Gatun όπου το πλοίο αγκυροβόλισε στις 6 παρά τέταρτο περιμένοντας τα πλοία που είχαν αντίθετη κατεύθυνση προς τον Ατλαντικό.
Στις 12 και τέταρτο το μεσημέρι το πλοίο ξεκίνησε και πάλι με δικά του μέσα και υπό πλοήγηση την διέλευση της λίμνης Gatun και του καναλιού. Θα ταξίδευε έτσι μέχρι να φτάσει στην πλευρά του Ειρηνικού.
Γύρω στις 1 και μισή το μεσημέρι φτάσαμε στο σημείο που εκβάλει στο κανάλι ο τελείως άγνωστος σε μας ποταμός Chagres που όμως χωρίς αυτόν, τα νερά του αλλά και τις τροπικές βρόχες, αυτό το θαύμα που ονομάζεται Panama Canal και Gatun Lake δεν θα υπήρχε.
Το ποτάμι ξεκινάει κάπου απ' τα βουνά στο νότο και διαθέτει το τεχνιτό φράγμα Madden Dam το οποίο σχηματίζει μία άλλη λίμνη εκεί ψηλά την Madden Lake που βοηθάει το σύστημα σε περιόδους ξηρασίας. Λίγο πριν από το σημείο αυτό των εκβολών του ποταμού που ονομάζεται Gamboa ξεκινάει στην ουσία το κανάλι. Μέχρι εκείνο το σημείο ταξιδεύαμε στην λίμνη. Στις 4 το απόγευμα φτάσαμε στις λεκάνη Pedro Miguel όπου κατεβαίνοντας ένα επίπεδο το πλοίο
μπήκε σε μια σούπερ-μίνι λίμνη, την Miraflores που οριοθετείται από τις 2 λεκάνες Pedro Miguel και Miraflores, πριν μπεί στις τελευταίες δύο λεκάνες με το ίδιο όνομα (Miraflores) και βρεθεί πλέον στον Ειρηνικό Ωκεανό. Η τελευταία αυτή λεκάνη είναι πιο ψηλή από τις άλλες έχοντας προβλέψει και υπολογίσει, αυτός που τις σχεδίασε πριν 100 χρόνια, ακόμα και τις παλίρροιες του Ειρηνικού.
Η ώρα είναι 7 το βράδυ και το πλοίο βρίσκονταν πλέον στον Ειρηνικό. Πέρασε κάτω από την μεγάλη γέφυρα και αφήνοντας αριστερά την πρωτεύουσα Panama City, το λιμάνι της Balboa και αφού αγκυροβόλησε για λίγες ώρες για ανεφοδιασμό, ανοίχτηκε στον ωκεανό με προορισμό το λιμάνι Sendai της Ιαπωνίας όπου με τη βοήθεια του θεού θα φτάσουμε στις 23 Αυγούστου.
Καλό ταξίδι νάχουμε!
Και μέρικά σχόλια για τη διώρυγα.
Έχω περάσει αρκετές φορές το κανάλι του Παναμά.
Εντούτοις κάθε φορά αισθάνομαι το ίδιο δέος και θαυμασμό, για το τεράστιο αυτό έργο λες και είναι η πρώτη φορά.
Ένα έργο που δεν έγινε «χθές» αλλά πριν 96 χρόνια.
Δεν είναι εύκολο κάποιος να περιγράψει την κατασκευή. Πρέπει να το ζήσει.
Είναι ανεπανάληπτη, γιγάντια, οικολογική και ΤΟΣΟ «ΑΣΥΛΛΗΠΤΑ» ΑΠΛΗ.
Πόσο εύκολα μπορεί να συνυπάρξει η φύση και η τεχνολογία όταν υπάρχει βούληση!
Το έργο έχει γίνει ένα με τη φύση.
Το τοπίο εξαίσιο!
Δεν υπάρχουν αντλίες και αντλιοστάσια που γεμίζουν οι λεκάνες. Δεν υπάρχουν μηχανήματα γι' αυτή τη δουλειά.
Τα πάντα γίνονται με την βαρύτητα.
Το νερό που γεμίζει τις λεκάνες προέρχεται από τη λίμνη και χάνεται στον ωκεανό. Αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα, ο ποταμός Chagres να είναι καλά.
Οι ντιζελοκίνητες λοκομοτίβες, δηλαδή μηχανές τραίνων που βοηθούσαν τα πλοία παλαιότερα για να μπουν και να κρατήσουν καλή θέση μεσα στις λεκάνες, (ακόμα πιο παλιά ήταν ατμομηχανές), είναι πλέον ηλεκτρικές.
Οι μόνοι βρωμιάρηδες που υπάρχουν στο κανάλι είναι τα πλοία που το διαπλέουν και οι... θεριακλήδες καπνιστές.
Οι διαστάσεις των λεκανών, τα βυθίσματά τους αλλά και όλου του καναλιού είναι για σύχρονα, τεραστίων διαστάσεων, πλοία.
Τι τους ώθησε πριν 100 χρόνια να το κάνουν τόσο υπερβολικά μεγάλο για εκείνη την εποχή;
Πόσο μπροστά έβλεπαν εκείνοι οι άνθρωποι;
Εντούτοις κάθε φορά αισθάνομαι το ίδιο δέος και θαυμασμό, για το τεράστιο αυτό έργο λες και είναι η πρώτη φορά.
Ένα έργο που δεν έγινε «χθές» αλλά πριν 96 χρόνια.
Δεν είναι εύκολο κάποιος να περιγράψει την κατασκευή. Πρέπει να το ζήσει.
Είναι ανεπανάληπτη, γιγάντια, οικολογική και ΤΟΣΟ «ΑΣΥΛΛΗΠΤΑ» ΑΠΛΗ.
Πόσο εύκολα μπορεί να συνυπάρξει η φύση και η τεχνολογία όταν υπάρχει βούληση!
Το έργο έχει γίνει ένα με τη φύση.
Το τοπίο εξαίσιο!
Δεν υπάρχουν αντλίες και αντλιοστάσια που γεμίζουν οι λεκάνες. Δεν υπάρχουν μηχανήματα γι' αυτή τη δουλειά.
Τα πάντα γίνονται με την βαρύτητα.
Το νερό που γεμίζει τις λεκάνες προέρχεται από τη λίμνη και χάνεται στον ωκεανό. Αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα, ο ποταμός Chagres να είναι καλά.
Οι ντιζελοκίνητες λοκομοτίβες, δηλαδή μηχανές τραίνων που βοηθούσαν τα πλοία παλαιότερα για να μπουν και να κρατήσουν καλή θέση μεσα στις λεκάνες, (ακόμα πιο παλιά ήταν ατμομηχανές), είναι πλέον ηλεκτρικές.
Οι μόνοι βρωμιάρηδες που υπάρχουν στο κανάλι είναι τα πλοία που το διαπλέουν και οι... θεριακλήδες καπνιστές.
Οι διαστάσεις των λεκανών, τα βυθίσματά τους αλλά και όλου του καναλιού είναι για σύχρονα, τεραστίων διαστάσεων, πλοία.
Τι τους ώθησε πριν 100 χρόνια να το κάνουν τόσο υπερβολικά μεγάλο για εκείνη την εποχή;
Πόσο μπροστά έβλεπαν εκείνοι οι άνθρωποι;
Σήμερα, ή μάλλον εδώ και μερικά χρόνια, κατασκευάζεται ένα δεύτερο Panama Canal δίπλα στο ήδη υπάρχον.
Οι ανάγκες βλέπεις του διεθνούς εμπορίου!
Θα τελειώσει καθώς λένε το 2014, δηλαδή 100 μετά από την κατασκευή του υπάρχοντος.
Δεν ξέρω αν θα ταξιδεύω μέχρι τότε, αλλά ακόμα κι αν ταξιδεύω μπορεί να μην το φέρει η τύχη να το περάσω, αλλά πολύ θα ήθελα να δω αν σήμερα υπάρχουν μυαλά που θα μπορούσαν να ξεπεράσουν, τηρουμένων των αναλογιών, σε ιδέες, κατασκευαστικές προτάσεις και λύσεις το ήδη υπάρχον θαυμαστό έργο και τους εκπληκτικούς, εμπνευσμένους κατασκευαστές του.
Μήπως τελικά απλώς θα τους αντιγράψουν;
Οι ανάγκες βλέπεις του διεθνούς εμπορίου!
Θα τελειώσει καθώς λένε το 2014, δηλαδή 100 μετά από την κατασκευή του υπάρχοντος.
Δεν ξέρω αν θα ταξιδεύω μέχρι τότε, αλλά ακόμα κι αν ταξιδεύω μπορεί να μην το φέρει η τύχη να το περάσω, αλλά πολύ θα ήθελα να δω αν σήμερα υπάρχουν μυαλά που θα μπορούσαν να ξεπεράσουν, τηρουμένων των αναλογιών, σε ιδέες, κατασκευαστικές προτάσεις και λύσεις το ήδη υπάρχον θαυμαστό έργο και τους εκπληκτικούς, εμπνευσμένους κατασκευαστές του.
Μήπως τελικά απλώς θα τους αντιγράψουν;
Παρακάτω παραθέτω το κείμενο στα Αγγλικά του τουριστικού φυλλαδίου πουδιανέμει στους τουρίστες και τους ναυτικούς το APC.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου